Zaur Qəhrəmanovun “Ümid körpüsü” heykəltaraşlıq əsərində tarixi Xudafərin körpüsü keçmişlə bu günü və gələcəyi birləşdirən simvol kimi təsvir edilir.
Bu əsər gələcəyimizi qurmaq üçün keçmişi unutmamağın önəmini xatırladır.
Memarlığın ən mükəmməl nümunələrindən olan körpü təkcə fiziki keçid kimi deyil, həm də mədəniyyətin davamlılığı və bir millətin davamlı ümidi üçün bir metafora kimi dayanır.
Uzun illərdir ayaqda qalan, dayanıqlılığın və memari peşəkarlığın əyani sübutu olan körpü sadəcə iki torpağı birləşdirmir, eyni zamanda mədəniyyətin tərəqqisi və bir millətin sönməyən ümid işığının bir metaforu kimidir.
Müəllif heykəldə istifadə etdiyi mürəkkəb üslub vasitəsilə Xudafərin körpüsünün Azərbaycanın mədəni irsində sahib olduğu yeri ifadə edir.
Əsər bir növ gələcək nəsillərin qürur duya biləcəyi bir gələcək inşa edə bilməsi üçün tarixi mirasına sahib çıxmasına çağırışdır.
